بررسی علمی و فقهی الکل و فراورده های آن

توضیح

"اما از آن جا که در کتاب و سنت و در سخنان روشن دینی, سخن از الکل به میان نیامده و فقیهان, به این دلیل که الکل را سکر آور انگاشته, برابر دلیلها, حکم به نجس بودن آن داده اند; در دیگر سوی, درک سخنان شرع در باب آب مایگان سکر آور, چه بسا بستگی بر فهم و درک نصها و سخنان وارد شده در باب خمر داشته باشد, لازم و بایسته است نجسی و یا پاکی خمر و مشروبات الکلی را بررسی کنیم. اما از آن جا که الکل, همان جوهر خمر و روح شراب است, شاید گفته شود: دلیلهای پاکی , یا نجسی خمر, این نوع الکل را در بر می گیرد و از نظر موضوع, حکم یاد شده, آن را پوشش می دهد و یا این که الکل, خود, به عنوان آب مایه های مستی آور, مصداق روایات بالا قرار می گیرند . اما اگر الکل را پاک بدانیم, آیا استفاده از این شربتها جایز است؟ در پاسخ باید گفت: چون در این گونه شربتها, اثر دیگر ماده ها بر الکل چیره است, به گونه ای که این ترکیب به جای اثر و فایده سکرآور, اثر و فایده درمانی از خود نشان می دهد, در حقیقت, اثر و فایده سکرآوری الکل, در پرتو اثر و فایده طبی و دارویی قرار می گیرد, این گونه شربتها, نمی تواند سکرآور باشند; از این روی, عنوان خمر, یا سکرآوری بر آنها صادق نیست, تا دلیل (کل مسکر حرام) آنها را بگیرد."
واژه‌های کلیدی: الکل، خمر، نجاست، روایات، شراب.