بررسی فقهی موسیقی درمانی

توضیح

یکی از کاربردهای مهمی که برای موسیقی مطرح شده است، موسیقی درمانی است؛ یعنی استفاده از این هنر در تأمین و بهبود سلامت جسمانی و روانی. نوشتار حاضر با محوریت این مسأله، پس از موضوع‌شناسی و نیز تبیین حکم موسیقی در حالت اولیه، حکم موسیقی غنایی جهت درمان بیماران را بررسی نموده است. دیدگاهی که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته، جواز درمان با همه انواع موسیقی و حتی موسیقی غنایی، البته، در حالت اضطرار است؛ به طوری که واقعاً، معالجه و درمان بیمار، متوقف بر آن باشد، اگرچه در احراز این نکته (تاثیر واقعی وانحصاری موسیقی غنایی در درمان) تردیدهایی وجود دارد. در این مقاله، برای تبیین این دیدگاه و استحکام سازی آن، دلایلی سامان یافته و تلاش شده است که با نقد و بررسی منصفانه، قلمرو مقبولیت و پذیرش این نظریه روشن شود.
واژه‌های کلیدی: موسیقی، غنا، درمان، ضرورت، فقه