بررسی فقهی و حقوقی شیوه‌های نوین درمان جابه‌جایی میتوکندریایی

توضیح

بیماری های میتوکندریایی مادران باردار ، یکی از مهم ترین عوامل پیدایش اختلالات ژنتیکی بوده که ممکن است به مرگ نوزاد آن ها منجر شود .آخرین راه حلی که متخصصان پزشکی به منظور پیشگیری از انتقال ژن معیوب به نوزاد کشف نموده اند . روشی موسوم به « انتقال اسپیندل مادری » یا « MST» است که شیوه نوین « درمان جایگزین میتوکندریا» یا «MRT» است . ابهامات فقهی این شیوه درمانی ، به دلیل جایگزین کردن ژن زنی دیگر _ غیر از زوجه _ یا مداخله DNA وی در فرآیند باروری همراه بوده و مناقشاتی پیرامون تاثیر گذاری ژن زن اهداکننده در امر وراثت و ترتب عنوان امومت برجای می گذارد . این مقاله یا بهره گیری از آخرین یافته های پژوهشی شیوه MST، ضمن تفکیک سنجی کارکردی DNAمیتوکندری یا DNA هسته ژن و شیوه های تلقیح مصنوعی ، یا روش توصیفی _ تحلیلی به بررسی فقهی احکام تکلیفی و وضعی مساله پرداخته و از نتایج متعدد پژوهش می توان دریافت که حکم تکلیفی حرمت اختلاط ، لزوم احتیاط شرعی و اثر وضعی منع به کارگیری ژن زن محرم را مقتضی است و در خصوص حکم وضعی مالکیت ، به نظر پژوهشگر چنانچه برای MRT بتوان عوضی تعیین نمود ، بنا به دلایلی مطروحه ، چنین معامله ای بیشتر به جعاله شبیه است تا هبه معاوضی ، اگرچه در نگاه ثانویه و با توجه به فلسفه قانون ، چنین عملی به مثابه کاهش سطح ارزش ها و هنجار های اجتماعی است.
واژه‌های کلیدی: درمان، میتوکندری، جا به جایی میتوکندریایی