بررسی مبانی فقهی معاملات غیر نقدی
فصلنامه معارف فقه علوی، بهار و تابستان 1395، شماره 2، ص.: 71-86.
1395
دو رکن اصلی معامله، کالا و ثمن است، که ممکن است نقد یا دین باشند. بر این اساس، برای معامله به اعتبار نقد یا دین بودن کالا و ثمن چهار حالت متصور است: 1 ـ بیع نقد (حالّ) : بیعی است که ثمن و مبیع هر دو نقد (حالّ) باشند.2 ـ بیع نسیه : بیعی است که ثمن موجّل و مبیع نقد باشد.3 ـ بیع سلف (سلم) : بیعی است که ثمن نقد و مبیع موجّل باشد.4 ـ بیع کالی به کالی : بیعی که ثمن و مبیع هر دو موجّل باشند که گاه از این نوع معامله به بیع دین به دین تعبیر میشود. اختلافی در حلیت بیع نقد، نسیه و سلف وجود ندارد، ولی در مورد بیع کالی به کالی دیدگاههای مختلفی از سوی علما مطرح است که برخی فتوی به حلیت و برخی قایل به حرمت آن هستند، بیع دین، گونهای دیگر از معاملات است که در آن کالای مورد معامله از جنس دین و قرض است، به این صورت که به عنوان مثال شخص وام گیرنده در صدد فروش وام بر آید. و یکی از مصادیق آن بیع دین پولی (تنزیلی) بوده که امروزه در حال رواج یافتن است و برخی از فقها آن را جایز شمرده و برخی حکم به عدم جواز نمودهاند.
واژههای کلیدی: بیع دین، بیع دین به دین، بیع کالی به کالی، بیع سلف، بیع دین پولی، دین، معامله، نقد، ثمن، نسیه، بیع نسیه، حکم
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد