بررسی مشروعیت از بین بردن جنین های آزمایشگاهی در فقه مذاهب اسلامی

توضیح

این موضوع که جنینهای آزمایشگاهی از چه زمانی موجودی زنده تلقی می‌شوند و از بین‌ بردن آنها ممنوع است، از موضوعات پراهمیتی است که فقهای اسلامی به آن توجه و دقت ویژه داشته‌اند. مسئله مشروعیت از بین بردن جنینهای آزمایشگاهی، مستلزم تعیین این مسئله است که جنین چه زمانی جایگاه انسانی را به دست می‌آورد. آرای فقهای مذاهب مختلف اهل سنت در این بحث بسیار مختلف و متشتّت است. در این پژوهش بر آن هستیم تا با بهره‌گیری از قواعد اسلامی، در مقایسه‌ای تطبیقی، حرمت اتلاف جنینهای خارج از رحم را از نظر فقه مذاهب اسلامی مورد واکاوی و تحلیل قرار دهیم. روش تحقیق مقاله حاضر تحلیلی ـ توصیفی است. اطلاعات تحقیق نیز به صورت کتابخانه‌ای جمع‌آوری شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که بیشتر فقهای مالکی، برخی از حنفی‌ها، غزالی از فقهای برجسته شافعی، ابن‌جوزی از علمای حنبلی و بیشتر فقهای معاصر اهل سنت و مشهور فقهای امامیه، احترام به جنین را مشروط بر استقرار آن در رحم می‌دانند؛ ازاین‌رو از بین بردن جنینهای آزمایشگاهی را قبل از لانه‌گزینی در رحم مجاز می‌شمارند.
واژه های کلیدی: حیات، رحم، جنین، لقاح، آزمایشگاه.