بررسی مشروعیت روش درمانی انتقال میتوکندری
> بهرام تقیپور | > محمدرضا رضوانطلب | > مرضیه ملکی
فصلنامه پژوهشهای فقهی، زمستان 1399، شماره 4، ص.: 707-734.
1399
روش انتقال میتوکندری، پدیدهای بوده که در سالیان اخیر در پرتو پیشرفت علم پزشکی در حوزۀ تلقیح مصنوعی شکل گرفته است. این روش برای جلوگیری از بیماریهای میتوکندریایی کاربرد دارد. از آنجا که منشأ بروز این بیماری در فرزندان، عملکرد ناصحیح میتوکندری گامت مادر است، دانشمندان هستۀ گامت مادر را به تخمک بدون هستۀ زن دیگری انتقال میدهند. به دلیل نوین بودن این نوع باروری، هنوز پژوهشی پیرامون حکم فقهی آن صورت نگرفته است، پس در مقالۀ حاضر سعی میشود که با اثبات مشروعیت این نوع روش درمانی در باروری، به این سؤال پاسخ دهیم که دلایل مشروعیت روش مذکور بر چه ادلهای استوار است. براین اساس با روش توصیفی تحلیلی، ابتدا با در نظر گرفتن نظریۀ مخالف با استناد به آیات و روایات، به نقد و بررسی پرداخته و سپس با استناد به شواهد قرآنی و روایی و قواعد فقهی نفی عسر و حرج، لاضرر، دفع ضرر محتمل و نیز اصاله الاباحه و اصاله البرائه، روش درمانی انتقال میتوکندری با هدف باروری ایمن و تولد کودکان سالم، مشروع شناخته میشود.
واژههای کلیدی: باروری، بیماریهای میتوکندریایی، روش انتقال میتوکندری، گامت، مشروعیت
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد