دانش فقه برای کارایی و اثربخشی بیشتر، به عواملی همچون موضوعشناسی نیاز دارد. هرچند این امر از گذشته دغدغۀ فقیهان بوده و به گونههایی انجام گرفته است، ولی تحرک علمی فقه، به موضوعشناسی مبتنی بر ساختاری نظامیافته وابسته است که بتواند دانشی با این پهنۀ وسیع را بهدرستی مدیریت کند و با تجدید بنا گزارههای پیشین و نیازهای پسین فقهی را پذیرا باشد و با تحولات ابزارهای نوین به پژوهش و آموزش جهت دهد. پرسش اصلی آن است که برای موضوعشناسیِ فقه، با انتظارات پیشگفته، چه راهکاری وجود دارد؟ این مقاله، با شیوۀ توصیفی- تحلیلی و شبهتجربی برای پاسخ به همین پرسش، رهیافتی در موضوعشناسی ساختاری فقه بر پایۀ شناسایی نظام اصطلاحات ارائه میکند.
واژههای کلیدی: اصطلاحنامۀ فقه، علم فقه، موضوعشناسی فقه، نظام اصطلاحات، نظامسازی فقه