تحزب در اندیشه رهبران جمهوری اسلامی

توضیح

تاریخ تحزب ایران در سدهء گذشته، گویاى بیمارى مزمن و ناکارآمدى احزاب در قبل و بعد از انقلاب اسلامى بوده است و مى توان اذعان کرد که احزاب در دوره ء حیات خویش نتوانسته اند قابلیت و توانایى خود را نشان داده و ایفاگر بهینه ء کارویژه هاى مطلوب «حزب» باشند. البته عملکرد بهینهء احزابِ کارآمد مى تواند به عنوان یکى از ارکان تحقق نظام مردمسالارى، مورد بررسى و پژوهش قرار گیرد و بر همین مبنا ضرورى است در راستاى افزایش کارآمدى مزبور، به آفت شناسى و آفت زدایى هاى نظرى و عملى این تشکل ها اقدام شود. یکى از راهکارهاى دسترسى به چنین هدفى، تبیین دیدگاه هاى امام خمینى‏(قدس سره)و جانشین ایشان؛ حضرت آیت الله خامنه اى در بارهء حزب و تحزب است که در این نوشتار بدان پرداخته شده است .
مستندات این مقاله، بیانگر آن است که دو معظم له، داراى رویکرد «موافقت مشروط» با تحزب مى باشند که نتیجهء آن، موافقت با نوع کارآمد احزاب و تحزب متناسب با آموزه هاى اسلامى و انقلابى است
واژه‌های کلیدی: تحزب، جمهوری اسلامی، دموکراسی، امام خمینی، آیت الله خامنه ای