تحلیل انتقادی نظریه حکومتی سنت گرایان در عصر غیبت

توضیح

 گفتمان نظام سیاسی شیعی بر امامت استوار است و مساله سلطنت در آن نه تنها جایگاهی ندارد, بلکه در تنافی با آن نیز هست. از گذشته های دور این پرسش مطرح است که آیا همکاری و همراهی بعضی از علما و فقهای شیعی با برخی از سلاطین به معنای پذیرش نظام سلطنت است؟ در دوره جدید, گفتمانی به نام سنت در برابر مدرنیته و تجدد شکل گرفته است که به جای پذیرش نظام مرسوم حاکمیت سیاسی شیعی به سلطنت اعتقاد دارد و بر آن است که بهترین شکل حکومت در دوره غیبت, سلطنت است. این نگرش در تنافی و تعارض با نظریه ولایت دیدگاه عمده علمای شیعی در عصر غیبت است. در واقع, نگاه سنت گرایان در نظام سیاسی معارض با اسلام فقاهتی است. تحلیل, بررسی و نقد این دیدگاه, رویکرد اصلی این مقاله است.
واژه های کلیدی: حاکمیت شیعی، ولایت، خلافت، سلطنت، سید حسین نصر، سنت.