تحلیل فقهی حقوقی ادله احکام شرط بندی در بازی های نوظهور فاقد ابزار قمار
فصلنامه آموزه های حقوق کیفری، پاییز و زمستان ۱۴۰۲، شماره ۲۶، ص.: ۹۹-۱۲۴.
۱۴۰۲ش.
شرطبندی یا گروبندی عملی است که در مسابقه و بازی راه پیدا میکند و فقها دربارۀ ماهیت و احکام آن اختلاف نظر زیادی دارند. برخی هر نوع شرطبندی را قمار میدانند، چه با ابزار خاصِ قمار مانند نرد و شطرنج باشد و چه با سایر ابزارها. برخی دیگر قائل به تفاوت ماهوی این دو و اشتراک در فساد وضعی و حرمت تکلیفی هستند، و دستۀ سوم در حرمت تکلیفی آن نیز تشکیک کردهاند. مسئلۀ این پژوهش، تحلیل ادلۀ احکام تکلیفی و وضعی مسابقاتی است که در آن از ادوات قمار استفاده نشده، ولی شرطبندی در آن راه یافته؛ به ویژه با توجه به مصادیق نوظهور و اغراضی که این نوع مسابقات را شکل میدهند؛ مثل مسابقات اتومبیلرانی و مسابقات رزمی. این تحقیق با روشی توصیفی تحلیلی به بررسی نظرات و مستندات فقها، به ویژه در دو سدۀ اخیر، پرداخته و به این نتیجه رسیده است که به غیر از اختلاف در لغت و ادله، عوامل دیگری در ایجاد اختلاف و تردید در احکام دخالت دارند؛ از قبیل عدم تفکیک بین حکم تکلیفی و وضعی در متون فقهی پیشین، اعتقاد به تلازم بین این دو حکم در ادبیات فقهای غیرمعاصر، و طرح این مسئله در فقه با تعابیر و واژگان متنوع. افزون بر این، توسعه دایره مستثنیات نوظهور با توجه به ملاک احکام، تحلیل تغییر نگاه قانونگذار به این مقوله، و بیان مخصصات عقلی و لزوم لحاظ آن در شرطبندی از دیگر نوآوریهای جستار حاضر میباشد.
واژههای کلیدی: شرطبندی، گروبندی، مراهنه، رهان، قمار، حکم تکلیفی شرطبندی، حکم وضعی شرطبندی.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد