تحلیل قابل گذشت یا غیرقابل گذشت بودن بزه نشر اکاذیب رایانه ای در پرتو حقوق کیفری ایران و فقه امامیه

توضیح

با توجه به اینکه فضای مجازی به بخش مهمی از زندگی بشر امروزی، تبدیل شده است به نحوی که افراد، بیشتر اوقات بیداری خود را در آن می‌گذرانند بالتبع، جرایم که قبلاً در فضای حقیقی، احتمال تحقق داشتند امکان ارتکاب زیادی در فضای مجازی خواهند داشت به طوری که هر روزه، بزه‌های مختلفی علیه شخصیت معنوی افراد در این فضا، شکل می‌گیرد که یکی ازبزه‌های شایع در این فضا، بزه نشر اکاذیب می‌باشد که در مورد قابل گذشت بودن یا نبودن آن، بین حقوق‌دانان، اختلاف‌نظر وجود دارد که جامعه‌ی قضایی کشور، به‌طور ویژه، با آن درگیر است که تعدد پاسخ‌های اداره کل حقوقی قوه قضاییه در قالب نظریه مشورتی، دلالت کامل برآن دارد. در این پژوهش، در جهت رسیدن به پاسخی مستدل و مستند به مساله، اقدام و به این نتیجه، نائل آمدیم که در مورد بزه نشر اکاذیب رایانه‌ای، با توجه به ماده 103قانون مجازات اسلامی، باید بین مواردی که شخص یا اشخاص معین، بزه‌دیده می‌باشند با مواردی که جامعه، هدف بزه، قرار گرفته است تفکیک قائل شد و نمی‌توان به طور مطلق، حکم به قابل گذشت یا غیرقابل گذشت بودن بزه مذکور کرد.
واژه‌های کلیدی: جرم قابل گذشت، جرم غیرقابل گذشت، نشراکاذیب رایانه‌ای، نشراکاذیب.