توضیح

زمینه و هدف: امروزه حقوق زنان در نزد مکاتب فلسفی و سیاسی مختلف جهان به انحاء مختلف مورد بحث و تأکید قرار می‌گیرد. یکی از جلوه‌های حقوق زنان، حقوق باروری است که ابعاد جنسی، جسمی، فرهنگی، پزشکی - بهداشتی و اجتماعی - اقتصادی فراوانی دارد. ضمن اینکه حقوق باروری زنان در اسلام به عنوان یکی از ابعاد مهم حقوق زنان، قبل، حین و پس از باروری مورد توجه است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر، بررسی مصادیق حقوق باروری زنان در حقوق اسلامی است.
مواد و روش‌ها: روش مورد استفاده در پژوهش حاضر، توصیفی - تحلیلی است که با گردآوری داده‌ها از طریق منابع اسنادی و کتابخانه‌ای به بررسی موضوع حقوق باروری زنان پرداخته شده است.
یافته‌ها: در آموزه‌های اسلامی، مصادیق حقوق باروری زنان بر مبنای کرامت ذاتی آنان به عنوان انسان در موضوعاتی مانند چگونگی کنترل موالید، کرامت زنان، حقوق آنان در زمینه مسائل آموزشی و بهداشتی و تکثیر و تحدید نسل دیده می‌شود. همچنین قواعد لاضرر، لاحرج و تسلیط به ترتیب بر مبنای ضرر نداشتن روش‌های نوین باروری زنان، عدم سختی و مشقت بر انسان و تسلط زنان بر بدن خویش با توجه به آموزه‌های شرع می‌توانند حامی حقوق زنان در زمینه باروری تلقی شوند.
نتیجه‌گیری: بر مبنای حقوق باروری زنان در اسلام، قواعد اسلام بر حراست و نگاهداری از زنان در امور مختلف از جمله امر باروری و عوامل حمایت‌کننده از آن متمرکز است. با توجه به اینکه منشأ حق‌ها از نظر دین اسلام و حقوق اسلامی، خداوند و تشریع اوست، برای تعیین مصادیق حقوق باروری باید به منابع و متون دینی رجوع کرد و براساس آن نسبت به پذیرش حقوق عرفی و حقوق شرعی، قضاوت نمود. با این حال، حق بر آموزش، حق بر بدن خویش از طُرُق مشروع، حق تعداد موالید و کم و یا زیاد کردن آنان، از جمله مصادیق حقوق باروری زوجین و به‌طور خاص، زنان است. با توجه به این مسأله، حقوق باروری زنان به عنوان یکی از مسائل مستحدثه، بهره‌گیری از دستاوردهای علمی و پزشکی در چارچوب شرع و آموزه‌های شرعی را ایجاب می‌نماید.
واژه‌های کلیدی: حقوق باروری، فقه اسلامی، زنان، قواعد شرعی