توضیح

در پرونده‌های موجود در دادگستری بخشی وجود دارد که به «نظریه کارشناسی» مربوط می‌شود. در واقع قاضی با ارجاع پرونده به کارشناس و دریافت نظر ایشان، حکم یا رأی نهائی را صادر می‌کند. نکته درخور توجه پیرامون نظریه‌های مذکور آن است که بسیاری از آن‌ها مورد اعتراض واقع می‌شوند و ممکن است پیرامون یک رویداد واحد نظرهای متفاوتی از سوی کارشناسان به قاضی ارائه شود. بر این اساس و با توجه به نقش محوری نظریه کارشناس در دعاوی حقوقی، جستار حاضر به واکاوی گفتمان نظریه کارشناسی در دادگاه می‌پردازد. در واقع در جستار حاضر تلاش بر این است که پس از واکاوی گفتمان نظریه‌ها، علت تناقض‌های موجود در نظر کارشناسان محرز گردد. سوال اصلی پژوهش آن است که «نظریه کارشناسی» به عنوان یک گفتمان قضایی دارای چه مولفه‌هایی است و آیا وجود تناقض در نظریه‌های کارشناسان منوط به مولفه‌های مذکور است. در راستای پاسخ به سوال‌های مذکور، نگارندگان به بحث و بررسی نظریه‌های کارشناسی در نوزده پرونده قضایی مربوط به حوادث کار و تصادف شهر شیراز (1398-1399) پرداختند. یافته‌ها موید آن هستند که نظریه کارشناس علاوه بر مولفه‌های روایت و ضد روایت دارای مولفه «موضع‌گیری» نیز می‌باشد و مشخصه‌های زبانی آن به صورت آشکار در نظریه‌ها قابل مشاهده است
واژه‌های کلیدی: زبان‌شناسی حقوقی، نظریه کارشناس، روایت، استدلال منطقی، موضع‌گیری.