فقه و تربیت دو دانشی هستند که بارها به طور مستقل در زندگی انسان نقش ویژه ای ایفا کرده اند. فقه تمام عرصه های زندگی فرد مسلمان را در برمیگیرد و تربیت نیز دارای نقش برجسته ای در زندگی انسان است. از آنجا که دستورات الهی و تجویزات شرعی برای رسیدن انسان به سعادت وضع شده است و از طرفی سعادت انسان در گروی تربیت صحیح میباشد، این دو دانش ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. از پیوند این دو دانش، دانش جدیدی به نام فقه التربیه متولد میشود. با دور شدن از عصر نصوص و غرق شدن در دنیای مادی ضرورت احیای دستورات الهی و تربیت صحیح بیشتر احساس میشود. پژوهش حاضر با بررسی تعامل فقه و تربیت به هدف یافتن سبک زندگی صحیح در جامعه و تربیت الهی در خانواده، نگاشته شده است. در این مقاله ابتدا به بررسی امکان تعامل فقه و تربیت پرداخته شده است و در گام بعدی به رابطه بین فقه و سبک زندگی اشاره شده است. در این پژوهش روش گردآوری اطلاعات و داده ها کتابخانه ای و روش پردازش اطلاعات توصیفی، تحلیلی است.
واژه های کلیدی: تعامل، فقه، تربیت، سبک زندگی، خانواده، فقه التربیه.