عنوان
تفسیر ابن رشد از عقلانیّت ارسطویی و نسبت آن با دین
نویسنده
ناشر
فصلنامه نقد و نظر، سال 1400، شماره 106، ص.: 196-223.
تاریخ نشر
1401
توضیح
ابن رشد فیلسوف بزرگ مغربِ دنیای اسلام است و ارسطو را مصداق تامّ نوع انسانی در عقلانیت میداند. وی رسالت خود را در تبیین و تفسیر ارسطو به ارسطو در دنیای اسلام میداند. به نظر وی، عدم فهم دقیق ارسطو در بین متفکران اسلامی مشکلات زیادی را بوجود آورده است. او با تبیین ابعاد مختلف عقلانیت مستقل ارسطویی، سعی کرده است بر تمایز هویتی یقین عقلانی و علمی و اقناع ناشی از آموزههای دینی تأکید کند. وی یقین عقلی را محصول فرایند تکاملی ادراک انسانی نسبت به محسوسات و طبیعت کلی و عقلی موجودات میداند و بر استقلال و انحصاریبودن آن در راه نیل به حقیقت پافشاری میکند. به نظر ابن رشد دین، هویت عملگرایانه دارد و ابداً ادعای حقیقتنمایی و راه رسیدن به حقیقت را ندارد و هدفی جز کسب فضائل اخلاقی و قراردادن انسانهای عادی در مسیر سعادت ندارد. در این مقاله سعی داریم تا با روش تبیینی-تحلیلی ضمن بیان تفسیر ابن رشد از هویت عقلانیت مستقل ارسطویی، رابطۀ آن با دین را بیان کنیم و از این طریق گام کوچکی در مسیر ابن رشدپژوهی در زبان فارسی برداریم؛ مسیری که شاید به فهم ریشه و بنیاد مشکلات حال حاضر ما در رابطه با نسبت عقل و دین و نسبت تفکر سنتی و مدرن کمکی کرده باشد.
واژه های کلیدی: ابن رشد، عقلانیت، مستقل، دین، برهان، اقناع، سعادت