تلقیح مصنوعی گامت محارم از منظر فقه امامیه
فصلنامه مطالعات فقهی حقوقی زن و خانواده، پاییز و زمستان ۱۴۰۲، شماره ۱۲، ص.: ۷۸-۱۰۷.
۱۴۰۲ش.
یادداشت: عنوان انگلیسی: Artificial Fertilization of a Mahram’s Gamete from the perspective of Imami Jurisprudence
با توجه به ضرورت فرزندآوری، افزایش جمعیت و تحکیم خانواده و لزوم حمایت از زوجین نابارور، بهرهمندی از شیوههای مصنوعی باروری و زمینهسازی اهدای گامت یکی از راهکارهای جدید تحقق باروری است. از جانب دیگر، وجود محدودیتهایی از قبیل تجارت گامت و سوءاستفادههای بعد از فروش یا اهدای گامت، افراد را به انتخاب راههای مطمئنتری همچون بهرهمندی از گامت محارم سوق میدهد. جواز یا حرمت تلقیح گامت محارم یکی از مستحدثات فقهی است که این پژوهش با روش تحلیلی ـ توصیفی و با شیوه اسنادی به دنبال بررسی آن است. یافتهها نشان میدهد اگرچه دلیل شرعی، متقن و مصرّح بر جواز تلقیح گامت محارم یافت نمیشود، دلایل حرمت نیز متقن نیستند و بر فرض قبول مستنداتی از قبیل حکومت قاعده لاضرر و لاحرج بر تحقق قطعی اختلالات ژنتیکی، احراز مجرای اصل احتیاط و شمول عمومیت ادله حرمت ازدواج یا زنا با محارم، میتوان حکم به لزوم اجتناب از تلقیح گامت محارم را بررسی کرد.
واژههای کلیدی: گامت، تلقیح مصنوعی، ناباروری، محارم.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد