جایگاه مذاکره با دشمن در قیام امام حسین(ع)؛ نقدی بر دیدگاه محمد سروش محلاتی

توضیح

چکیده:
آقای سروش محلاتی در گفتاری زیر عنوان «امکان یا امتناع مذاکره با دشمن در سیاست انقلابی امام حسین ع » ، با استناد به گفت وگوی امام حسین ع و عمربن سعد در کربلا، تلاش کرده است تا ثابت کند: «امام حسین ع با انجام ملاقات هایی در کربلا، به دنبال مذاکره و توافق (با یزید) بود تا جلوی جنگ گرفته شود». نوشتار حاضر نقدی تاریخی بر دیدگاه اوست. گفتار وی با وجود امتیازاتی همچون تفکیک ابعاد مسئله، بحث تفصیلی در بعد تاریخی و گردآوری آرای کم شناخته شده از بزرگان، دارای کاستی های مهمی در دو بخش روشی و محتوایی است. این کاستی ها از نظر روشی، نقل یک سویه تاریخ و تکیه ناروا بر آرای بزرگان، و از نظر محتوایی، بی توجهی به انگیزه جعل و روند اشاعه پیشنهادهای منتسب به امام ع ، ترجمه نادرست بخش مهمی از گزارش مورد استناد، نادیده انگاری بیعت خواهی یزید، و بی توجهی به مبانی و اهداف قیام امام? و ارائه تصویری مبهم از آن است.
واژه های کلیدی: امام حسین(ع)، قیام امام حسین(ع)، مذاکره با دشمن، صلح با دشمن، عمربن سعد، یزیدبن معاویه.