عنوان
جایگاه مرز و مرزداری در عصر انقلاب اسلامی از منظر فقه
نویسنده
ناشر
همایش بازخوانی آثار علمی و فرهنگی انقلاب اسلامی ایران، (قم: ۱۳۹۷)
تاریخ نشر
۱۳۹۷
توضیح
موضوع این پژوهش مرزهای سیاسی و جغرافیایی بین الملل است که محور اصلی تقسیمات جوامع در عرصه ی بین المللی می باشد. این پژوهش در صدد آن است که جایگاه این مرزها را در مذهب امامیه تبیین و اعتبار قوانین مربوط به آن را در حوزه احکام فقهی بررسی نماید و در نهایت جایگاه این پدیده را در نظام اسلامی که زاییده تفکر شیعی است مشخص نماید. در ابتدا این مساله را موضوع شناسی کرده و از آنجا که این مرزها هویتی بین المللی دارند سعی کردیم از زاویه ی سیاست های بین المللی اسلام به این مساله بنگریم و دیدگاه اسلامی برآمده از منابع اولیه ی اسلامی مانند قرآن وروایات که هم راستای با پذیرفتن این مرزها می باشد را تشریح نمائیم. آنچه در فقه نقطه ی تمرکز فقهاء برای ابراز برخی احکام مربوط به جمعیت و اجتماع است بحث دارالاسلام و دارالکفر است ، ماضمن بررسی این دو اصطلاح به بیان وجوه افتراق و اشتراک کشورهای اسلامی موجود با دارالاسلام پرداخته ایم و با استفاده از منابع موجود در کتابخانه ها وجمع آوری نظرات و تبیین و تفسیر آنها سعی کرده ایم مطالب مستند و قابل ارائه ای در این زمینه عرضه نمائیم که ماحصل آن عدم محدودیت دارالاسلام به مرزهای موجود و عام بودن این مفهوم نسبت به کشور اسلامی است. اما مرزبندی های موجود را چنانچه از حیث بین المللی آن بنگریم به این نتیجه می رسیم که این مرزها معاهده ای بین دولت ها و به تبع آن بین ملت ها می باشند و در واقع دولت اسلامی باپذیرفتن این معاهدات ملزم به اجرای آن بوده و به تبع آن اتباع دولت اسلامی هم باید از این امر متابعت نمایند و لذا مرزهای موجود کشورها از آن جهت که موردمعاهده ی حکومت اسلامی است از لحاظ شرعی معتبر و مراعات قوانین آن الزامی است.