توضیح

برخی از مفاهیم به جهت داشتن بار معنایی فراوان، نمی‌توانند در یک یا حتی چند کلمه بیان و توضیح داده شود، واژه ارزشمند «کرامت» از زمره این مفاهیم است. برخی واژه‌ها گاهی از طریق معنای ضدشان روشن‌تر تفسیر می‌شوند. ضد واژه کرامت، واژه دنائت و یا لئامت است. با تأمل در معنای کرامت و نیز توجه به مصادیق آن، روشن می‌شود که کرامت بیش از آن‌که یک واژه ارزشی باشد، یک واژه دانشی است و بیش‌از این‌که حکمت عملی به آن بپردازد، حکمت نظری راجع به آن اظهارنظر می‌نماید. در دو حوزه معرفتی هستی‌شناسی و انسان‌شناسی از منظر عقل برهانی و نقل معتبر، جایگاه انسان بلندمرتبه و دامن‌گستر معرفی شده، به‌گونه‌ای که دانش حکمت، تنها انسان را به جهت داشتن ویژگی‌های منحصر به فرد قوه عاقله و آثار و پیآمدهای ارزشمند آن، «حکیم» خوانده و از سایر موجودات با اعلام فصل ناطق که همان مدرک کلیات است ممتاز ساخته، ویژگی عقل اعم از نظری و عملی از یک‌سو، هویت اختیار و اراده از سوی دیگر، داشتن قلبی که مرکز عشق و محبت است از سوی سوم و سرانجام جامعیت از طبع تا عقل از سوی چهارم، موجب شد که انسان را موجودی کریم بشناساند و آن را از سایر موجودات برتر اعلام نماید.