جبران خسارت بازداشت منتهی به برائت مظنون و متهم در پرتو اسناد بین الملل و فقه (نظریات امام خمینی “ره”)

توضیح

هدف این مقاله پاسخ به چگونگی امکان‌سنجی جبران خسارت بازداشت شدگان پس از صدور حکم برائت است. در مقاله به بررسی تطبیقی دلائل جبران این خسارت در فقه (دیدگاه حضرت امام خمینی ره) و اسناد بین المللی پرداخته شده است. روش جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ها به شیوه کتابخانه‌ای و اسنادی است. اطلاعات به شیوه استدلالی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌ است. یافته‌ها نشان داد افرادی که تحت شرایطی بازداشت می‌شوند، دارای حقوقی از جمله جبران خسارت مادی و معنوی مدت زمان بازداشت آنها در صورت صدور حکم برائت در انتهای تحقیقات هستند و این مهم در قواعد فقهی ریشه دارد و اسناد بین‌المللی و منشور حقوق شهروندی و قوانین مسئولیت مدنی و آیین دادرسی کیفری آن را پیش‌بینی کرده است. هم‌چنین نتایج نشان داد که بازداشت متهمان و مظنونان، استثنایی است و در صورت صدور حکم برائت یا قرار منع تعقیب قطعی متهم، وی بر اساس قواعد فقهی از جمله قاعده احترام، قاعده اتلاف و قاعده لاضرر و هم‌چنین مقررات حقوق شهروندی، مستحق جبران خسارت مادی و معنوی است.
واژهای کلیدی: جبران خسارت مادی، جبران خسارت معنوی، اسناد بینالمللی، تحقیقات مقدماتی، حقوق شخصی در فقه.