جرم انگاری رابطه جنسی بدون رضایت زوجه در اسناد بین المللی و قوانین ایرلند، اندونزی، ترکیه و ایران

توضیح

در این مقاله, با رویکرد توصیفی تحلیلی, دیدگاه اسناد بین المللی و وضعیت جرم انگاری رابطة جنسی بدون رضایت زوجه در کشورهای ایرلند, اندونزی, ترکیه و ایران بررسی می شود. در اسناد بین المللی, این پدیده به عنوان مصداقی از خشونت جنسی علیه زنان معرفی شده است. در ایرلند و ترکیه, موضوع به عنوان مصداق تجاوز جنسی و در اندونزی, به عنوان مصداق خشونت جنسی در خانواده جرم انگاری شده است. با این حال, رابطة جنسی بدون رضایت زوجه تا کنون در قوانین ایران جرم انگاری نشده است. شاید علت آن عدم طرح صریح موضوع در فقه اسلامی باشد. در این مقاله, اثبات می گردد که ازجمله در موارد جواز عدم تمکین زوجه و موارد لزوم رضایت زوجه به برقراری رابطه, امکان تعریف موضوع رابطة جنسی بدون رضایت زوجه در بستر فقه اسلامی وجود دارد؛ به علاوه, حکم تکلیفی و برخی از ضمانت اجراهای شرعیِ آن نیز ارائه می گردد. درنهایت با توجه به وجود بسترهای لازم برای وضع قوانین مناسب درخصوص رابطة جنسی بدون رضایت زوجه در حقوق ایران, پیشنهاد جرم انگاری موضوع در قالب جرم تعزیری با حداقل مجازات درجه 7 و در موارد توأم با خشونت یا ایراد آسیب با حداقل مجازات درجه 6 ارائه گردیده است.
واژه‌های کلیدی: رابطه جنسی بدون رضایت زوجه، تجاوز زناشویی، جرم انگاری، فقه، اسناد بین‌المللی.