جنگ روانی از منظر قرآن و سیره نبوی

توضیح

تاریخ جنگ روانى از تاریخ حیات بشر جدا نیست، اما همیشه با این عنوان به کار گرفته نشده است و مانند سایر مفاهیم، در بستر تاریخ و همراه با مقتضیات زمان و مکان، متحوّل بوده و سیر تطوّر خود را تا به امروز پیموده است، به گونه اى که در عصر حاضر، با استفاده از فن آورى، بر پیچیدگى آن افزوده شده است.
در تعریف جنگ روانى، آمده است: «استفاده طرّاحى شده از تبلیغات و ابزارهاى مربوط به آن براى نفوذ در خصوصیات فکرى دشمن، با توسّل به شیوه هایى که موجب پیشرفت مقاصد امنیت ملى شود.»1
در قرآن کریم، آیات زیادى وجود دارد که بیش تر آن ها ناظر به جنگ هاى صدر اسلام در عصر پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله)مى باشد. بخشى از این آیات در مقام پاسخ گویى به جنگ روانى دشمن بوده و در صدد است که آن ها را خنثى کند، بخش دیگرى از آیات، که جنبه تعرّضى دارد، مى خواهد روحیه طرف مقابل را تحت تأثیر قرار داده، به تسلیم وادارد; بخشى دیگر از آیات نیز در زمانى که مسلمانان احساس ضعف وشکست مى کنند، درصدد تقویت روحیه آنان است.
واژهای کلیدی:علوم اسلامی، فقه و اصول ،فقه ،اندیشه و فقه سیاسی ،فقه سیاسی، مفاهیم فقه سیاسی ،بغی و محاربه