حقوق پیش فروشنده در قانون پیش فروش ساختمان و مقایسه آن با حقوق بایع در قانون مدنی

توضیح

یادداشت: عنوان انگلیسی: The Rights of Advance-Seller in Building Advance-Sale Act in Comparison with the Sellers Rights in Civil Code
با تصویب قانون پیش‌فروش ساختمان در سال 1389، اجازة پیش‌فروش ساختمان‌هایی داده شد که قرار است در آینده ساخته شود. به طرفین این‌گونه قراردادها، پیش‌فروشنده و پیش‌خریدار گفته می‌شود. در این قانون، برای پیش‌فروشنده و پیش خریدار، حقوق و تعهداتی پیش‌بینی شده است. تصویب قانون یادشده را باید منشأ تحولاتی در فروش ساختمان دانست. لزوم تنظیم سند رسمی برای پیش‌فروش ساختمان، درج نکات پیش‌بینی‌شده قانون در قرارداد منعقده و ضمانت اجراهای متفاوت از ضمانت اجراهای موجود در قانون مدنی، از جمله این تحولات است. یکی از مهم‌ترین حقوق پیش‌فروشنده، حق دریافت عوض یا بها براساس قرارداد است که در این قانون، برای عدم پرداخت اقساط عوض یا بها، ضمانت اجراهای خاصی در نظر گرفته شده است. حق ردّ (عدم تنفیذ) قرارداد مربوط انتقال قرارداد یا موقعیت قراردادی پیش‌خریدار نیز از حقوق دیگر پیش‌فروشنده در این قانون است. در این مقاله، حقوق پیش‌فروشنده در قانون پیش‌فروش ساختمان بررسی می‌شود و با حقوق بایع در قانون مدنی مقایسه شود تا تحولات ایجادشده توسط قانون یادشده، به نحو ملموس‌تری بیان شود.
واژه‌های کلیدی: پیش‌خریدار، پیش‌فروشنده ، حقوق، ساختمان.