عنوان
درنگی در انتقال خون آلوده از دیدگاه فقه جزایی
نویسنده
ناشر
فصلنامه کاوشی نو در فقه، پاییز ۱۳۹۴، شماره ۳، ص.: ۶۵-۸۷.
تاریخ نشر
۱۳۹۴
توضیح
آسیب رساندن به تمامیت جسمی یا معنوی اشخاص، در شرایط خاص، پیامدهای مدنی و گاه کیفری می تواند در پی داشته باشد.امروزه با تحولات علمی، مصادیق جدیدی از این خسارت ها آشکار شده که در گذشته وجود نداشته است. یکی از این مصادیق، آلوده کردن دیگری با خون آلوده است. هم اکنون بسیاری از خطرناک ترین و مهلک ترین بیماری ها از با این روش منتقل می شوند. نظر به این که گونه هایی از این موضوع، جنبه کیفری و جرم شناختی دارند، این نوشتار با رویکرد کیفری تدوین شده است. بنا بر این، پرسش اصلی مقاله این است: احکام تکلیفی و وضعی و حدود مسئولیت کیفری انتقال دهنده چیست؟ بر اساس دستاورد این تحقیق، انتقال خون آلوده به خود یا دیگری بدون غرض عقلایی حرام است . از نظر مسئولیت کیفری نیز چنانچه این انتقال به آسیب و فوت انتقال گیرنده منجر شود، مرتکب، مستحق مجازاتی است که بر اساس شرایط، متفاوت خواهد بود. در حالی که انتقال غیر عمدی تنها مستلزم پرداخت خسارت (دیه یا ارش و هزینه های درمان) است.
واژههای کلیدی: مسئولیت کیفری، خون آلوده، تسبیب و مباشرت، فقه جزایی، انتقال بیماری.