عنوان
رؤیت هلال با چشم مسلح
نویسنده
ناشر
مجله فقه اهل بیت، زمستان 1383، شماره 39 و 40، ص.: 148-162.
تاریخ نشر
1383
توضیح
همچنین در موارد دیگری مانند «من سمع رجلا ینادی یا للمسلمین» و «شنیدن غنا و لهو» فرقی بین شنیدن از ابزارهایی مثل رادیو و شنیدن بدون ابزار نیست، چون در همه این موارد؛ خود شنیدن و دیدن موضوعیت دارد و برای چیز دیگری طریق نیست، لذا چیز دیگری غیر از شنیدن و دیدن، جانشین آن نمیشود، بخلاف روایات دسته دوم که طریقیت دارند و چون طریقیت دارند از هر راهی که مقدار مورد نظر آن روایات احراز شود حکم مترتب میشود هر چند که سمع و نظری هم در کار نباشد. 8. با این مقدمات روشن شد که روایات روءیت هلال، از روایات دسته دوم ذکر شده در اول این مقاله محسوب میشوند و همان طور که در آن موارد، از جمله: تشخیص حد ترخص، استفاده از ابزاری مثل دوربین و تلسکوپ به هیچ وجه معتبر نیست، در روءیت هلال نیز چنین است، چون از این جهت ـ یعنی به لحاظ در مقام تحدید بودن ـ هیچ فرقی بین آنهانیست. چنان که گذشت، از بررسی مجموع موارد مذکور، این مناط کلی به دست میآید که اگر استفاده از یک حس ـ مانند روءیت و سمع ـ جنبه ابزاری داشته باشد، تحولات فناوری و توسعه در آن، به عنوان ابزار و طریق شرعی پذیرفته نیست، و استفاده از این ابزار با در مقام تحدید بودن سازگاری ندارد و چون روءیت هلال نیز راهی برای علم به روءیت پذیری هلال است و خود روءیت، موضوعیت ندارد، بنابراین دیدن با چشم مسلح، معتبر نیست، و نمیتواند دلیل شروع ماه قمری باشد."
واژههای کلیدی: رویت هلال، چشم مسلح.