روایی بازداشت موقت از دیدگاه فقه اسلامی

توضیح

در نگارش حاضر پس از تصور مصادیق حبس و بازداشت موقت به عنوان امری تأمینی و احتیاطی در فرض اتهام در حق الناس و حق الله ، نگارندگان ابتدا به مصادیق حقوق افراد ، مشتمل بر حقوق مالی و جانی پرداخته و برخلاف مشهور فقهای امامیه ، حکم به حبس و یا بازداشت مدی اعسار را روا ندانسته وبه نقد ادله موافقان می پردازند . سپس در اتهام به سرقت نیز به مقتضای ادله ، مدعی هستند که نمی توان متهم را بازداشت نمود ؛ در ادامه بازداشت موقت متهم به قتل عمدی را جایز دانسته و ادله مخالفان را قاصر از اثبات مدعایشان می دانند و ادله ای نیز علاوه بر ادله موافقان ارائه می نماییند . در اتهام به ضرب و و جرح نیز نگارندگان موافق با شهید اول و محقق سبزواری متعقدند که می توان متهم را بازداشت موقت نمود و ادله قائلین به عدم جواز را اثبات مدعای ایشان ناتمام دانسته و به بوته نقدی می کشند و مزید بر ادله قائلین به جواز ، مستندات دیگری نیز مبنی بر جواز ، ارائه می نمایند . در اتهام به قتل غیر عمد نیز ، بازداشت موقت را منع نموده و در نهایت در فرض اتهام به عمل مجرمانه در حقوق الهی نیز افزون بر عدم دستیابی به دلایل مشروعیت بازداشت موقت ، ادله ای دال بر عدم جواز ارائه گردیده است.
واژه‌های کلیدی: بازداشت موقت، تامینی، احتیاطی، حقوق افراد، حقوق الهی