عنوان
شبیه سازى از نگاه آیت اللّه سید محمدحسین فضل الله
نویسنده
ناشر
فصلنامه فقه، زمستان 1384، شماره 46، ص.: 36-39.
تاریخ نشر
1384
توضیح
پس از طرح اخبار شبیه سازى و پرسش از حکم شرعى آن, آیت الله سید محمدحسین فضل الله مرجع شیعى لبنانى در اقدامى که تا آن زمان میان علماى همه ادیان و مذاهب بى سابقه بود, آن را به لحاظ شرعى, جایز شمرد; هرچند پاره اى از لوازم و پیامدهاى اخلاقى, حقوقى و فقهى آن را شایسته مطالعه و بررسى دانست. بلافاصله مرحوم شیخ محمد مهدى شمس الدین با توجه به نظر ایشان, و در مخالفت با آن سه دلیل براى حرمت شبیه سازى ارائه کرد. پس از آن آقاى فضل الله در گفت وگویى که در ادامه از نظر خوانندگان محترم مى گذرد, به تکرار نظر خود و ذکر ادله مرحوم شمس الدین و ردّ آنها پرداخت. نظر حضرت عالى درباره شبیه سازى چیست؟ همچنین دربارٌه واکنش هاى موافق و نیز واکنش هاى مخالفى که این عمل را شیطانى و دخالت در کار خداوند سبحان مى داند, چه نظرى دارید؟ به نظر ما این اختراع, دخالت در کار خداوند نیست. زیرا کسانى که اقدام به این کار مى کنند, راز آفرینش الهى را در عمل زاد و ولد به گونه اى کشف کرده اند که راه به قوانین الهى مى برد. این تجربه, قانون و سنت جدیدى نیافریده است, بلکه برخى اسرار جسم انسان را کشف کرده و توانسته است آن را نسخه دوم انسان و حیوان بشناسد. این مسئله هیچ ضدیتى با مبانى فکر دینى و عقیده دینى ندارد; زیرا انسان را در کنار خداوند بر کرسى خالقیت نمى نشاند, بلکه انسان با این روش به قوانین الهى در جهت قوانین دست مى یابد. اما نتایج ایجابى و سلبى این اقدام, نیازمند مطالعه و بررسى اخلاقى و حقوقى است; زیرا براساس این روش امکان فراوانى براى به وجود آمدن انسانى وجود دارد که فقط مادر دارد و فاقد پدر است.
واژههای کلید: شبیه سازی، انسان، فقه، اسلام، آیت اللّه سید محمدحسین فضل الله