توضیح

زمینه و هدف: خرید دین، یکی از عقود مهم است­که نقش مهمی در حقوق بانکی و مبادلات تجاری دارد. هدف مقاله حاضر، بررسی شرایط صحت خرید دین در فقه و حقوق ایران و قوانین متحدالشکل است.
‌ مواد و روش‌ها: روش تحقیق، به ­صورت توصیفی تحلیلی بوده و این تحقیق از نوع نظری می‏باشد. روشی که برای جمع ‏اوری اطلاعات استفاده شده است، بصورت کتابخانه ‏ای است؛ و با مراجعه به­کتب، مقالات و اسناد بین ­المللی و داخلی صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در این مقاله، اصالت متون، صداقت و امانت‌داری رعایت شده است.
یافته‌ها: مطابق دیدگاه مشهور فقها، عقد خرید دین پذیرفته شده است. فروش به قیمت کمتر به­نحوی که ربا نباشد؛ و اینکه فروش دین مؤجل، بعد از سررسید به شخص مدیون باشد از مهمترین شرایط صحت خرید دین در فقه است. از منظر حقوقی نیز عقد خرید دین باید شرایط ماهوی مانند اهلیت طرفین، موضوع معامله، جهت معامله که شرایط عمومی قراردادهاست را داشته و از نظر شکلی، باید از ویژگی حقیقی بودن دین، نقد شوندگی دین و معتبر بودن متعهد و مدت سررسید برخوردار باشد. مطابق قواعد متحد‌الشکل، ایجاب و قبول طرفین قرارداد، موضوع توافق، مورد معامله و موجود بودن طلب و حق از شرایط صحت فورفیتینگ است.
نتیجه: شرایط صحت مورد فورفیتینگ در قوانین متحد‌الشکل با شرایط صحت خرید دین در حقوق ایران تطابق دارد. فورفیتینگ در قالب قرارداد بیع دین در فقه و حقوق ایران به­مانند خرید دین مورد پذیرش و معتبر باشد.­­­­­­­­­­­­­
واژه‌های کلیدی: خرید دین، اهلیت طرفین، موضوع معامله، جهت معامله، فورفیتینگ، قوانین متحدالشکل.