شروط بیع و اعتبار آن در مبادلات پولی

توضیح

اصولاً در دنیای دادوستد و بازرگانی گونههایی از معاملات، هویدا میگردد که بدون مراجعه به مبانی فقهی که برگرفته از آیات و روایات و آراء فقها، چالش آفرین خواهد شد، تا جاییکه بسیاری از عقود به بطلان کشیده میشود. به همین جهت استناد به قانون که برگرفته از فقه و شریعت مقدس اسلام، میتواند راهکار بسیار مطلوب و شایستهای را در این بستر، فراهم نماید. یکی از این معاملات و مصادیق دادوستد، بیع شرط است که جوانب و حواشی متعددی را در ضمیر خود مستتر دارد. به دلیل اهمیت این موضوع، مقاله کنونی که به شیوه تحلیلی- توصیفی با رویکرد استنباطی به رشته تحریر درآمده است، این هدف را دنبال خواهد کرد که مبحث بیع شرط را در حوزه مبادلات ارزی و مالی مورد کنکاش قرار دهد. یافته های حاکی از آن است که اصولاً تساوی در مقدار (مثلاً بمثل) و نقد بودن (ی ًدا بید) دو شرط از شروط بیع صرف اند. درحقیقت، هر دو شرط به مسئلة جلوگیری از ربای معاملی برمی گردد، زیرا هرگاه عوضین، مکیل یا موزن بوده و از اتحاد جنس برخوردار باشند، زیاده ازجهت مقدار باعث ربای نقدی خواهد شد.
واژه های کلیدی: بیع، بیع شرط، بیع صرف، ربا، مبادلات.