ضرورت فقهی طرح منطقه ای عاری از سلاح هسته ای: ممنوعیت سلاح هسته ای از منظر حقوق بین الملل و اسلام
اسلام (Islam) | تحریم (Sanction) | سلاح ها -- قوانین و مقررات -- ایران (Weapons -- Law and legislation -- Iran) | سلاح های کشتار جمعی (Weapons of mass destruction) | سلاح های کشتار جمعی (فقه) (Weapons of mass destruction (Islamic law)) | سلاح های هسته ای (Nuclear Weapons) | سلاح های هسته ای (حقوق بین الملل) (Nuclear weapons (International law)) | سلاح های هسته ای (فقه) (Nuclear weapons (Islamic law)) | فقه اسلامی | قوانین و مقررات (Law and legislation) | ممنوعیت
فصلنامه پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، پاییز 1394، شماره 3، ص.: 51-72.
1394
موضوع کنترل تسلیحات به ویژه در گونههای اتمی و هستهای یکی از مهمترین مباحث حقوقی جهان معاصر تلقی میشود. برداشت از قواعد مبتنی بر منابع و اصول اسلامی به عنوان منبع تعیین و جهت دهی به رفتار دولتهای اسلامی در ارتباط با اینگونه از تسلیت محل اختلاف است. ممنوعیت یا عدم ممنوعیت استفاده از سلاحهای کشتار جمعی، مخصوصاً هستههای هستهای، بهعنوانهای اساسی جهان است که حقوق بینالملل و مقررات قانون سوال امروز را نمیتوان آن را ممنوع اعلام کرد و در اصل هیچ ممنوعیتی در رابطه با تولید و نگهداری و استفاده از آن وجود ندارد. سلاحها در امنیت وجود ندارد. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کشوری با قوانین مبتنی بر شریعت اسلام ضمن اعلام ممنوعیت تولید، نگهداری و استفاده از این سلاحها بر اساس اندیشههای فقه اسلامی، طرحهای منطقه عاری از سلاحهای هستهای را ارائه میدهد که بیانگر پیشرو بودن اسلام در این زمینه است.
واژههای کلیدی: سلاح هستهای، بازدارندگی، امنیت، حقوق بین الملل، فقه اسلامی.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد