ضمان پزشک در فقه و حقوق اسلامی (قسمت اول)

توضیح

ماده ۳۱۹ قانون مجازات اسلامی ایران که بر اساس شرع مقدس اسلام تدوین شده است میگوید :«هرگاه طبیبی گرچه حاذق و متخصص باشد در معالجه هایی که شخصاً انجام میدهد یا دستور آن را صادر میکند هر چند به اذن مریض یا ولی او باشد باعث تلف جان با نقص عضو یا خسارت مالی شود ضامن است. اما در بند ۲ ماده ۵۹ ق.م.ا مقرر شده لاهر نوع عمل جراحی یا طبابت مشروع که با رضایت شخص یا اولیاء یا سرپرستان یا نمایندگان قانونی آنها و رعایت موازین فنی و علمی نظامات دولتی انجام شود در موارد فوری اخذ رضایت ضروری نخواهد بود جرم محسوب نمی شود و بلافاصله در ماده ۹۰ اشاره به اصل برائت کرده میافزاید چنانچه طبیب قبل از شروع درمان با اعمال جراحی از مریض یا ولی او یا صاحب حیوان برائت حاصل نماید ضامن خسارت جانی یا مالی با نقص عضو نیست و در موارد فوری که اجازه گرفتن ممکن نباشد طبیب ضامن نمی.باشد عهده دار خسارت پدید آماده نخواهد بود.
در این پژوهش کلیه جوانب مسؤولیت پزشک در ارتباط با بیمار با توجه به آرای فقهای بزرگ و رجال مذهبی و نیز با مطالعه کتب فقهی و حقوقی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
واژه های کلیدی: ضمان، طبابت، جراحی، مسؤولیت، ابراء، اسقاط، قتل.