طراحی مدل فرایند مدیریت دانش دین‌بنیان با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری-حداقل مربعات جزیی

توضیح

هدف پژوهش در گام اول برآورد اثرات کسب، ذخیره، اشتراک و بکارگیری دانش بر مدیریت دانش دین‌بنیان و در گام دوم طراحی مدلی برای فرایند مدیریت دانش دین بنیان به کمک روش مدل‌یابی معادلات ساختاری، حداقل مربعات جزیی بود. روش پژوهش پیمایشی و از نوع طرح‌های همبستگی به شیوه تحلیل مسیر و الگوی معادلات ساختاری بود. پژوهش با استفاده از فن دلفی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و خبرگان دینی تشکیل داده است و نمونه‌گیری به روش هدفمند می‌باشد. 10 نفر از خبرگان دینی به‌عنوان نمونه اصلی تعیین شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه بوده و برای ایجاد مدل انداز‌گیری و ترسیم مدل روابط ساختاری از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM)، حداقل مربعات جزیی (Smart PLS 3. 3) استفاده شده است. در این قسمت از شاخص‌های میانگین واریانس استخراج شده، آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی، روایی واگرا، روایی همگرا، روایی افتراقی، ضریب R2، Q2 و GOF استفاده شد. نتایج آزمون حداقل مربعات جزیی حکایت از تأیید فرضیه‌های پژوهش داشت و بر این اساس مدل اندازه‌گیری و مدل ساختاری از نظر آماری برازش مناسبی داشتند. نتایج نشان داد فرایند مدیریت دانش دین‌بنیان شامل کسب، ذخیره، اشتراک و بکارگیری دانش است و این فرایند اثر مثبت و معناداری بر مدیریت دانش داشت.
واژه‌های کلیدی: مدیریت دانش، مدیریت دانش دین بنیان، مدل معادلات ساختاری، حداقل مربعات جزیی، تکنیک دلفی