ظرفیت‌های مکتب فقهی امام خمینی در تولید فقه اجتماعی

توضیح

فقه اجتماعی ازجمله دانش‌های تخصصی و مضافی است که امروزه در جامعة نخبگانی و حوزة علمیه مورد توجه قرار گرفته و در تبیین و چیستی آن در گام‌های آغازین این دانش قرار داریم. این دانش که به بررسی موضوعات فقهی با رویکرد اجتماعی می‌پردازد، ظرفیت مناسبی برای پاسخ‌گویی به نیازهای جدید جامعة دینی با روش فقه جواهری به شمار می‌آید. از سویی با توجه به بیانیة گام دوم انقلاب اسلامی ایران و ایجاد تمدن نوین اسلامی، ضرورت دارد رویکرد اجتماعی به مسائل فقهی مطرح شود تا زمینة نظام‌سازی در عرصه‌های اجتماعی فراهم گردد؛ از سوی دیگر با ایجاد نظام‌سازی فقهی، زمینة به چالش کشیده شدن نظام‌های غربی و تمدن غربی نیز فراهم می‌شود. در میان مکاتب فقهی، مکتب فقهی امام خمینی با توجه به پررنگ بودن مباحث و موضوعاتی همچون روش تجمیع ظنون، عرف، قاعدة لاضرر، نقش حاکم اسلامی و خطابات قانونیه، ظرفیت مناسبی برای تولید فقه اجتماعی دارد و در این نوشتار از روش توصیفی و کتابخانه‌ای به بیان ظرفیت‌های مکتب فقهی امام خمینی در تولید فقه اجتماعی اشاره خواهد شد.
واژه‌های کلیدی: مکتب فقهی، فقه اجتماعی، عرف، خطابات قانونیه، تجمیع ظنون