ظرفیت آموزه های اسلامی در تأسیس بخش های اقتصادی (با تأکید بر اقتصاد بخش تعاونی)

توضیح

بعد از ناکامی‌های بخش خصوصی در حل معضل فقر و تضاد طبقـاتی، نظـام سـرمایه‌داری بـه ظـاهرنقـش بیشتری در اقتصاد به دولت داد؛ اما اقتصاد مختلط دوبخشی نیزدر حل معضـلات اقتصـادی کامیـاب نبـود؛ چون سرمایه‌داران بر تمام بخش‌های دولت مسلط شدند و هرگز به زیان خود عمل نمی‌کردند؛ پس از آن، مشکل را دوری اقتصاد از آموزه‌های اخلاقی اعلام کردند و بخش اقتصاد بدون سود را دنبال کردنـد. ایـن امر نیز نتوانست مشکلات اقتصادی را حل کند؛ سپس، تعدادی از مصلحان اجتماعی، اقتصاد تعـاونی را راه نجات از مفاسد نظام سرمایه‌داری وسوسیالیسم پیشنهاد دادند. با وجود این بخـش‌هـا، مشـکلات اقتصـادی تشدید شد.
نویسنده باوردارد که برای رفع مشکلات اقتصادی، اقتصاد چهاربخشـی ضـروری اسـت؛ امـا آمـوزه‌هـای نظام سرمایه‌داری برای این امر، ظرفیت لازم را ندارد؛ اما آموزه‌های اقتصادی اسـلام بـه لحـاظ نظـری ظرفیـت لازم را برای تأسیس اقتصاد چهاربخشی دارند. تحقیق پیش‌رو به روش توصـیفی تحلیلـی وبـا مقایسـه ظرفیـت آموزه‌های اقتصاد سرمایه‌داری با آموزه‌های اقتصاد اسلامی درتأسیس اقتصـاد چهاربخشـی، هـر چهـاربخـش اقتصاد را براساس آموزه‌های اسلامی همراه با ویژگی‌ها وتمایزات بخش‌ها نسبت به هم معرفی میکند.
واژه‌های کلیدی: اقتصاد اسلامی، اقتصاد سرمایه داری، بخش دولتی، بخش خصوصی، بخش تعـاونی، بخـش خیرخواهانه.