توضیح

آدمیان از دیرباز به لحاظ نسبتشان با طبیعت و همنوعان خویش با مفهوم امنیت آشنایی یافته اند. به تناسب آشنایی تدریجی آنها با امکانات طبیعی و انسانی، جامعه محدود با مناسبات ساده بنا نموده و امروز هم در سطوح بسیار گسترده تر و پیچیده ترجامعه خویش را می گسترانند. در فرآیند تدریجی اجتماعی شدن، مقوله امنیت نیزاز ساده تر به پیچیده ترتغییر یافته است. از همین جاست که مقوله اجتماعی شدن و امنیت همبسته به یکدیگر شده و هر یک در گسترش و پیچیدگی دیگری تاثیرگذارده اند. فرایند مذکور مبتنی بر بُن ما‌یه‌های هستی شناختی و انسان شناختی خاصی است که توجه به آنها فهم ساز و کارِ تاثیر متقابل آن دو را آشکار می سازد. نوشته حاضر بر اساس دیدگاه مفسر و فیلسوف معاصر مرحوم علامه محمد حسین طباطبایی به تحلیل آن بُن مایه ها و از رهگذرآن به ساز و کار گسترش امنیت و تبیین حضور آن در جامعه انسانی پرداخته و ابعاد مورد توجه امنیت درفقه اسلامی را بازشناسی می‌نماید.
واژه‌های کلیدی: امنیت، اعتباریات، فقه اسلامی.