فرزندخواندگی در ایران
فصلنامه مطالعات حقوق شهروندی، بهار 1399، شماره 14، ص.: 129-148.
1399
از ﻋﻬﺪ ﺑﺎﺳﺘﺎن ﺗﺎ ﻛﻨﻮن ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪﮔﻲ در ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮی ﺑـﻪ ﺧـﺼﻮص ﻛـﺸﻮر اﻳﺮان از اﻫﻤﻴﺖ ﺧﺎﺻﻲ ﺑﺮﺧﻮردار ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪﮔﻲ اﻋﻄﺎی ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﻲ ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻲ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ و ﺑﺪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﺑـﻪ ﺧـﺎﻧﻮاده ﻫـﺎﻳ ﻲ اﺳـﺖ ﻛـﻪ واﺟﺪ ﺷﺮاﻳﻂ ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﺎﻳﺖ از ﻛﻮدﻛﺎن ﺑﻲ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ. اﻳﻦ ﻛﻮدﻛـﺎن ﻛـﻪ ﻳـﺎ واﻟﺪﻳﻨﺸﺎن ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﻧ ﻴﺴﺖ و ﻳﺎ ﺻﻼﺣﻴﺖ ﻧﮕﻬﺪاری از ﻓﺮزﻧﺪان ﺧـﻮد را دارا ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ، از ﻃﺮﻳﻖ ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﻀ ﺎﻳﻲ ﺗﺤﺖ ﻧﻈﺎرت ﺳﺎزﻣﺎن ﺑﻬﺰﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده ﻫـﺎﻳﻲ ﺳﭙﺮده ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻛﺮده اﺳﺖ . در ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺪﻧﻲ اﻳﺮان ، ﻛﻮدﻛـﺎﻧﻲ ﺑـﻪ ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮاﻧﺪ ﮔﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﻛﻠﻴﻪ ﺗﻼش ﻫﺎ و ﻛﻮﺷﺶ ﻫـﺎی ﻻزم ﺟﻬـﺖ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ واﻟﺪﻳﻦ و ﺑﺎزﮔ ﺮداﻧﺪن آن ﻫﺎ ﺑﻪ ﻛﺎﻧﻮن ﮔﺮم ﺧﺎﻧﻮاده ﻫﺎﻳـﺸﺎن اﻣﻜـﺎن ﭘـﺬﻳﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ روش ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ- ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳـﻲ ﻣﺎﻫﻴـﺖ و ﻣﺒـﺎﻧﻲ ﻓﺮزﻧﺪﺧﻮاﻧــﺪﮔﻲ و ﺷــﺮاﻳﻂ آن، ﺣﻘــﻮق و ﺗﻜــﺎﻟﻴﻒ ﻣﺘﻘﺎﺑــﻞ ﻓﺮزﻧــﺪ ﺧﻮاﻧــﺪه و ﻓﺮزﻧﺪﭘﺬﻳﺮ در اﺳﻼم و ﻣﻘـﺮرات ﻣﺮﺑـﻮط ﺑـﻪ ﻓﺮزﻧـﺪ ﺧﻮاﻧـﺪﮔﻲ در اﻳـﺮان و ﻧﻴـﺰ ﻣﻮاﺿﻊ دﻳﻨﻲ و ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﺷﺮﻋﻲ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺷﻨﺎﺳـﺎﻳﻲ ﺧـﻸ ﻫـﺎی ﻣﻮﺟﻮد و اراﺋﻪ راﻫﻜﺎرﻫﺎﻳﻲ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﻣﻨﺪی از داده ﻫﺎ و اﻃﻼﻋـﺎت اﺳـﻨﺎدی و ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ای ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
واژه های کلیدی: فرزندخوانده، کودکان بی سرپرست، فرزندپذیر، ایران، فرزندخواندگی، کودک، عقد، سرپرستی، ولایت، اسلام، حقوق
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد