فقه سیاسی و دموکراسی

توضیح

فقه سیاسی به عنوان فربه‌ترین دانش سیاسی شیعه درصدد است احکام جزئی و هنجاری در حوزه مسائل مربوط به نسبت فرد و دولت را ارائه نماید. در نسبت‌سنجی فقه سیاسی و دموکراسی دو مسئله حائز اهمیت است: تنوع دیدگاه‌ها در فقه سیاسی شیعه، و مرتبه‌ای بودن مفهوم دموکراسی. در حالی‌که فقه سیاسی از دیدگاه حداقلی‌ها بی‌اعتبار است، حداکثری‌ها از آن انتظار حداکثری در پاسخ به مسائل مربوطه را دارند. بر اساس نظریه همروی، اما، فقه سیاسی هم اعتبار دارد، هم محدودیت. فربه شدن فقه سیاسی در طول تاریخ با زوال فلسفه سیاسی اسلامی نسبت مستقیم دارد. به نظر می‌رسد در فقه ظرفیت‌هایی وجود دارد که می‌تواند شاخص‌های برخی مفاهیم مدرن را به میزانی بربتابد.
واژه‌های کلیدی: فقه سیاسی، اندیشه سیاسی، دموکراسی، رویکرد حداکثری، رویکرد حداقلی، نظریه همروی.