لزوم بازنگری در حکم عدم اجرای قصاص پدر در قتل عمدی فرزند از مجرای فقه پویا و اصلاح قانون مجازات اسلامی

توضیح

تعیین ضمانت اجرای مناسب و سنجیده در قبال مرتکبان قتل عمدی فاقد قصاص ازجمله موضوعاتی است که مقنن در راستای تحقق آن، توفیقات ویژه‌ای نداشته است. باید دانست وجود تعزیر صرف نتوانسته است مانع ارتکاب قتل عمدی فرزندان توسط پدرانشان باشد. همچنین حذف مجازات دیه و تعزیر در عنوان مجرمانه اخیر در قانون مجازات اسلامی 1392 هجری شمسی به عنوان حداقل‌های قانونی مقابله با این جرم نشان از ناکار آمدی این قانون دارد. با توجه به نسخ ماده 220 ق.م.ا 1370 (ه.ش) که حداقل‌های مقرر را در برخورد با این جرم لحاظ کرده بود و فقدان این مقدار حداقلی در ماده 301 ق.م.ا 1392 (ه.ش) به نظر می رسد که اعمال ماده 612 ق.ت 1375 (ه.ش) به عنوان تنها ضمانت اجرای فعلی در برخورد تعزیری با قتل‌های عمدی که به هر علت قصاص نمی شود به علت اینکه نمی تواند عملاً مانع ارتکاب چنین جرایمی شود اصلاح آن امری اجتناب ناپذیر می باشد.
واژه‌های کلیدی: بازنگری، حکم عدم اجرای قصاص پدر، فقه پویا، اصلاح قانون مجازات اسلامی.