مالکیت زمانی یا Time Sharing

توضیح

"یا طرفین مطابق ماده ۱۰ قانون مدنی برای تثبیت این نوع حق ، قراردادی تنظیم کنند که در متن آن به زمان استفاده و مدت آن و سایر شرایط قرارداد تصریح شده باشد و یا این عمل حقوقی با یکی از عقود معینه انطبا داده شود که در حالت اخیر چنانچه طرفین قصد داشته باشند از عین مال استفاده کنند نهاد Time sharing یا مالکیت زمانی قابل انطبا با یکی از عقود ناقله از جمله عقد بیع میباشد ، اما اگر فقط قصد استفاده از مال مدنظر باشد بدون اینکه طرفین بخواهند عین را واگذار کنند میتوان این نهاد حقوقی را با یکی از عقود اجاره یا عقد صلح منافع منطبق کرد . گر چه در کلیه فعالیتهای اقتصادی میتوان از کلیه عقود معینه برای انطبا Time Sharing یا مالکیت زمانی با سیستم حقوقی ایران استفاده کرد کما اینکه در مثال ذکر شده در فو عدهای میتوانند به طور مشترک عین ملکی را خریداری کرده و در زمان معینی از آن استفاده کنند ."