فصلنامه علوم سیاسی، زمستان 1377، شماره 3، ص.: 133-149.
تاریخ نشر
1377
توضیح
حزب سیاسى, جمعیتى سازمان یافته در درون یک نظام سیاسى است که عقیده اى مشترک دارند و براى کسب و به کارگیرى قدرت سیاسى در اجراى دیدگاهها و اهداف خود, با یکدیگر متحد شده اند.((1))
حزب, بنا به تعریف فوق,پدیده اى جدید و از دیدگاه فقهى, مساله اى نوظهور در جامعه و فرهنگ شیعى است که به رغم ضرورتى که در زندگى سیاسى دارد, کمتر مورد کاوش قرار گرفته است.((2))
هدف این مقاله, ارزیابى نسبت این پدیده با مبانى فقهى و کلامى شیعه و به دنبال آن, بررسى مشروعیت احزاب در زندگى سیاسى شیعیان است.
