مجازات پدر در قتل فرزند

توضیح

مجازات اصلی جرم قتل عمدی, قصاص است. اما بر اساس همان مقررات فقه اسلامی, اگر پدری فرزند خود را به قتل برساند به مقتضای ادله, قصاص نمی شود. سوال اساسی این است که آیا ادله عدم قتل پدر, اختصاص به باب قصاص دارد یا به طور مطلق مجازات قتل از او سلب می گردد؟ اگر قتل فرزند در قالب محاربه و افساد فی الارض باشد آیا می توان پدر را محکوم به مجازات عناوین مذکور نمود؟ این مساله کم تر در آرا فقهی بازتاب یافته است و فقیهان به قلت متعرض آن شده اند, در نتیجه قانون گذار نیز به سکوت از کنار آن گذشته است. با این همه نمی توان منکر «عموم ابتلا» این پدیده در جامعه شد. با عنایت به موارد فوق و از آن جا که مطابق اصل 167 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران هرگاه قاضی حکم مساله ای را در قوانین مدون نیابد, باید به استناد منابع معتبر اسلامی یا فتاوای معتبر, حکم قضیه را صادر نماید, بررسی همه جانبه موضوع امری لازم و ضروری به نظر می رسد. آنچه مختار نویسندگان این مقاله قرار گرفته است, وجود وجاهت فقهی چنین مجازاتی می باشد ایشان جهت تثبیت نظر برگزیده خویش به دلائل و مویداتی استناد جسته اند. همت این مقاله بازتاب جهد و جهد نویسندگان آن در تبیین نظریه مختار است.
واژه‌های کلیدی: پدر، فرزند، قتل، مجازات، قصاص، محاربه