مروری جامعه شناختی و جرم شناختی نسبت به پدیده روسپیگری در نظام بین الملل و ایران با تأکید بر آموزه های جرم شناسی اسلامی

توضیح

پدیده روسپیگری یکی از موضوعاتی ست که علیرغم پیشینه‌ای به قدمت بشریت، هنوز به‌عنوان یکی از معضلات جوامع انسانی در سطح نظام بین‌الملل مطرح است که از این قاعده فراگیر ایران نیز مستثنی نیست. با توجه به رویکرد ایدئولوژیک نظام حاکمیتی و سیاسی در ایران این آسیب اجتماعی در کانون توجه قرار می‌گیرد و امری ضدارزش و بالتبع ضدقانون محسوب می‌شود. گسترش آسیب‌های جرم شناختی و جامعه‌شناختی همانند پدیده دلالی گری به نام «خاله» و ارائه‌های وارونه از قوانین شرعی «امر صیغه موقت» در جهت تبادل اقتصادی و مالی به‌عنوان پوششی شرعی و قانونی در جهت صنعت غیرمدون روسپیگری شکل‌گرفته در ایران در قالب فضای مجازی و برخی دیگر آسیب‌ها و امثالهم از آثار سوء این قضیه است. در مقاله حاضر در پی این سؤال هستیم که مهم‌ترین عوامل جامعه‌شناختی و جرم شناختی که موجب شیوع پدیده شوم روسپیگری در جوامع می‌شود چیست؟ با رویکردی توصیفی و درعین‌حال تحلیلی با استفاده از روش گردآوری اطلاعات به‌صورت اسنادی در پی یافتن پاسخی متناسب برای این سؤال هستیم. یافته‌ها نشان می‌دهد پدیده روسپیگری که از منظر آموزه‌های دینی و جرم‌شناسی اسلامی معادل قاعده «المشهورة بالزنا» است خصوصاً در ایران به مرز پاندمی نزدیک‌تر می‌شود.
واژه‌های کلیدی: روسپی‌گری، جرم‌شناسی اسلامی، جامعه‌شناسی، جرم‌شناسی، عقد موقت.