مسئولیت پزشکی در فقه اسلامی

توضیح

ریشه ی تاریخی طبابت به آغازین روزهای زندگی انسان در زمین برمی گردد اگر پزشکد تخصص و معلومات لازم را نداشته باشد و طبابت او موجب مرگ یا ضایعه ای در عضو مریض شود ضامن دیه نفس و یا عضو آسیب دیده میباشد و بر حاکم است که از طبابت او جلوگیری نماید اگر پزشک متخصص به دلیل سهل انگاری مرتکب خطای پزشکی شود و صدمه ای به بیمار وارد گردد، ضامن .است در رابطه با ضمان یا عدم ضمان پزشک حاذق که همه ی سعی خود را کرده در عین حال موجب فوت و یا زبانی بر مریض شده دو نظریه وجود دارد. نظریه ی مشهور این است که در این صورت نیز پزشک ضامن است زیرا تلف و زبان مستند به فعل پزشک است و به قواعد فقهیه از جمله قاعده اتلاف، تسبیب غرور و لا ضرر نیز استدلال شده است چندین طریق برای عدم ضمان پزشک نیز استدلال شده است چـ ارایه شده که بهترین و جامع ترین آنها تحصیل برائت قبل از اقدام به معالجه است مگر مواردی که استثنا شده است. اخذ برائت قبل از هر کس از خود بیمار گرفته میشود در صورت عدم امکان از ولی ،او حاکم ،شرع خویشاوندان و مومنین به ترتیب گرفته خواهد شد.
واژه های کلیدی: مسؤولیت، حاذق، خطاء، اتلاف، تسبیب، غرور، لاضرر جاهل.