عنوان
مصادیق تدلیس در جراحیها و اعمال افزایش دهنده زیبایی
نویسنده
ناشر
مبانی فقهی حقوق اسلامی، سال 1398، شماره 23، ص.: 63-90.
تاریخ نشر
1398
توضیح
چکیده:
هدف از این پژوهش بیان تدلیس یا تدلیس نبودن جراحیهای زیبایی میباشد؛ ازپژوهش حاضر که با روش توصیفی و تحلیلی انجام شده برمیآید که انواع جراحیهای زیبایی امروزی اگر به قصد ایجاد، یا افزایش زیبایی انجام شوند و در آنها تدلیس مورد نظر نباشد، عیب و تدلیس نیستند. حرام بودن تدلیس به خاطر ضرر زدن به دیگران است، لذا در موارد زیر تدلیس روی نداده است: 1. موردی که زن متأهل است. 2. فرضی که زن قصد ازدواج ندارد. 3. فرضی که طرفین عقد، به وقوع جراحی زیبایی آگاهی دارند. 4. فرضی که فردی که جراحی زیبایی کرده آن را به دیگری اطلاع میدهد. تدلیس بهخودی خود موجب فسخ نکاح نیست، بلکه اگر عیب موجود، قابل گذشت نباشد، مثل کوری و نیز اگر در ضمن عقد شرطی صورت گیرد که به آن عمل نشود، طرف مقابل حق فسخ نکاح دارد.
واژه های کلیدی: تدلیس، عیوب، اشتراط، جراحی های زیبایی