عنوان
مطالعه تطبیقی جرم شکنجه در حقوق ایران و کنوانسیون منع شکنجه
نویسنده
اصطلاحنامه
تنبیه بدنی (فقه) (Corporal punishment (Islamic law)) | شکنجه و آزار (Torture) | قانون اساسی (Constitution) | قانون مجازات اسلامی | کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه (۱۹۸۴م=۱۳۶۳) (Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman, or Degrading Treatment or Punishment (1984 December 10))
ناشر
فصلنامه حقوقی دادگستری، بهار 1395، شماره 93، ص.: 37-60.
تاریخ نشر
1395
توضیح
هم کنوانسیون منع شکنجه و هم مقررات ناظر بر شکنجه در حقوق ایران، شکنجه را عملی غیر انسانی و مغایر با کرامت و حیثیت انسان می دانند و ارتکاب آن را منع می کنند؛ در عین حال تفاوت‌های زیادی، هم در تعریف و هم در مصادیق شکنجه بین حقوق ایران و کنوانسیون منع شکنجه وجود دارد. هرچند در قانون اساسی ایران مطلق شکنجه اعم از جسمی و روانی منع شده، اما در قانون مجازات اسلامی صرفاً برای شکنجه بدنی مجازات تعیین شده است. علاوه بر این، در تعیین مصادیق شکنجه و مرز آن با مجازات‌های قابل اعمال نیز تفاوت‌هایی بین نظام حقوقی ایران و کنوانسیون منع شکنجه وجود دارد. اما وجود این تفاوت‌ها به معنای فقدان وجوه اشتراک بین مفاد کنوانسیون و قوانین ایران نیست. مقایسه الزامات کنوانسیون و قواعد نظام حقوقی داخلی این امکان را فراهم می‌سازد که ضمن شناسایی موانع حقوقی الحاق ایران به کنوانسیون مذکور، راهکارهای رفع این موانع نیز شناسایی شود.
واژه‌های کلیدی: شکنجه، مجازات بدنی، کنوانسیون منع شکنجه، قانون اساسی، قانون مجازات اسلامی