فصلنامه فقه و اصول، بهار 1391، شماره ۸۸، ص.: 125-150.
تاریخ نشر
1391
توضیح
یکی از مسائلی که همواره در ابواب مختلف فقه، اصول و سایر متون اسلامی، موردتوجه و تأکید دانشمندان اسلامی قرار گرفته،مسئلة «حفظ نظام» است. این اهتمام ناشی از اهمیت اجتماع و سامان داشتن زندگی اجتماعی مردم و پرهیز از هرج و مرج و اختلال امور در اسلام است. این مسئله به اندازهای پرکاربرد است که میتوان آنرا به عنوان یک قاعدة فقهی مهمّ و فراگیر، طرح کرد و مورد بررسی قرارداد؛ هرچند در آثار فقهی پیشینیان، از چنین قاعدهای نام برده نشده است. اما اینکه اصطلاح «نظام» به چه معنی و مفهومی به کار رفته و دارای چه مراتبی است و میان هر یک از این مراتب چه رابطهای برقرار است و هر یک چه احکامی دارد، موضوع تحقیق حاضر را تشکیل میدهد که به نوبه خود نوآوری نیز محسوب میشود.روش تحقیق در این مقاله، روش توصیفی و کتابخانهای است؛ بدین صورت که ابتدا با توجه به کاربردهای لغوی و اصطلاحی نظام، انواع آن را برشمرده، آنگاه موارد کاربرد این مسئله در لسان فقها را به بررسی میگذاریم.
واژههای کلیدی: نظام، حفظ نظام، اختلال نظام، اجتماع