مقبولیت و مشروعیت رهبر حکومت اسلامی در اندیشه ملاصدرا و امام خمینی (ره)

توضیح

چکیده:
ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺣﺎﺿﺮ درﺻﺪد ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻔﻬﻮم ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ و ﻣﻘﺒﻮﻟﯿﺖ رﻫﺒﺮ ﺣﮑﻮﻣﺖ اﺳﻼﻣﯽ از ﻧﻈـﺮ ﻣﻼﺻـﺪرا و اﻣـﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﮐﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﻼﺻﺪرا و اﻣـﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ ره( در ﻋﺼﺮ رﺳﺎﻟﺖ، ﭘﯿﺎﻣﺒﺮ) ص( ودر ﻋﺼﺮ اﻣﺎﻣﺖ، اﻣﺎم ﻣﻌﺼﻮم و درﻋﺼﺮ ﻏﯿﺒﺖ، ﺣﮑـﯿﻢ اﻟﻬـﯽ و ﻣﺠﺘﻬﺪ ﺟﺎﻣﻊ اﻟﺸﺮاﯾﻂ در راس ﻧﻈﺎم ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻗﺮار دارد. از ﻣﺤﺘﻮای اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ آنﻫﺎ، ﻧﻈﺮﯾـﻪ اﻧﺘﺼـﺎﺑﯽ ﺑﻮدن رﻫﺒﺮی در ﻋﺼﺮ ﻏﯿﺒﺖ ﻗﺎﺑﻞ اﺳﺘﺨﺮاج اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ اﻧﺘﺼﺎﺑﯽ ﺑﻮدن رﻫﺒﺮی ﺑـﻪ ﻣﻌﻨـﺎی ﻧﺎدﯾـﺪه ﮔـﺮﻓﺘﻦ ﻣﺮدم ﻧﯿﺴﺖ، ﺑﻠﮑﻪ اﻧﺘﺼﺎب اﻟﻬﯽ در ﻣﻘﺎم ﺛﺒﻮت و ﻧﻘﺶ ﻣﺮدم در ﻣﻘﺎم اﺛﺒﺎت ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ. اﮔـﺮ ﯾـﺎری ﻣﺮدم ﻧﺒﺎﺷﺪ رﻫﺒﺮ اﻟﻬﯽ در ﻋﺮﺻﻪ رﻫﺒﺮی ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ اﻋﻤﺎل ﻗﺪرت ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ اﯾﻦ وﺟﻮد ﻧﻈﺎم ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺣﮑﻤﺖ ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻣﺘﻌﺎﻟﯿﻪ و در اﻧﺪﯾﺸﻪ ﺳﯿﺎﺳﯽ اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ ره( ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﺘﺎﺛﺮ از ﺣﮑﻤﺖ ﻣﺘﻌﺎﻟﯿﻪ اﺳـﺖ ﺗـﺎ زﻣﺎﻧﯽ از ﻣﺸﺮوﻋﯿﺖ ﺑﺮﺧﻮردار اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاﺳﺎس ﻗﺎﻧﻮن اﻟﻬﯽ ﻗﺪم ﺑﺮ دارد.
واژه های کلیدی: مقبولیت، مشروعیت، نظریه انتخاب و انتصاب، امام خمینی (ره)