موضوع‌شناسی در مکتب فقهی محقق اردبیلی

توضیح

فقیه در مقام استنباط با دو عنصر : موضوع و حکم رو به روست . موضوع در مرتبه پیش از حکم و به منزله علت آن است . تا فقیه ، موضوع را به درستى نشناسد و اقسام آن را تشخیص ندهد ، روا نیست ، حکمى را بر آن بار کند . هر چه دامنه آگاهى هاى فقیه گسترده تر و آشنایى وى با دانش هاى رایج زمان خود ، بیشتر باشد ، موضوع ها و رخداد هاى زمان را بهتر تشخیص مى دهد و دریافتن حکم آن ها تواناتر خواهد بود .
از ویژگى هاى مکتب فقهى محقق اردبیلى ، آگاهى هاى گسترده و پر دامنه وى و دقت و ژرف نگرى او در موضوع هاى مورد استنباط است . همین دقت نظر ها بود که وى را توانا به ارائه فقه ژرف ، دقیق و محققانه کرد .
نوشتارى که پیش روى دارید تلاشى است در جهت نمایاندن این ویژگى مکتب فقهى محقق اردبیلى .
این مقاله ، در چهار محور سامان یافته است .
1 . اشاره اى به تعرف موضوع و متعلق و تفاوت آن دو .
2 . اهتمام محقق اردبیلى به موضوع شناسى .
3 . تبیین ابعاد موضوع از نگاه محقق اردبیلى .
4 . منابع تشخیص موضوع از نگاه محقق اردبیلى .