نسب مادری کودک تولد یافته از اهدای جنین در حقوق ایران

توضیح

امروزه استفاده از روش های باروری کمکی در مواردی که زوج ، زوجه و یا هردو مشکل ناباروری داشته باشند ، در مراکز درمان ناباروری در ایران انجام می شود . یکی از اینروش ها ، نهاد اهدای جنین است که طبق قانون «نحوه ی اهدای جنینبه زوجین نابارور» مصوب سال 1382و آیین نامه ی اجرایی آن مجاز و قانونی شمرده می شود . در این روش اسپرم و تخمک زوجین قانونی
و شرعی در محیط آزمایشگاه تلقیح و جنین حاصل به زوجین قانونی و شری دیگری اهدا می شود. مساله مهم در این خصوص ، نسب کودک متولد از این روش می باشد که به دلیل سکوت قانون ، باید مطابق اصل یکصد و شصت و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، حکم آن را با تفحص در منابع و فتاوای معتبر فقهی به دست آورد ؛ در این راستا ، تشخیص و تعیین نسب مادری که با دخالت دو زن صاحب رحم و صاحب تخمک همراه است ، با چالش مواجه بوده و نیازمند کنکاش بیشتری است . برآیند نوشتار حاضر آن است که با توجه به آیات و روایات ، اصل حاکمیت اراده ، قصد افراد و مصلحت کودک ، زن صاحب رحم ، مادر واقعی کودک محسوب شده و کودک متعلق به او است.
واژه‌های کلیدی: باروری کمکی، اهدای جنین، صاحب تخمک، صاحب رحم، نسب مادری، دو مادری