نقدی بر مقاله «نگرشی نو بر ملاک سفر شرعی»

توضیح

ایشان در صفحه 140 مجله مذکور، بحثی تحت عنوان »مقدار مسیر زمانی« دارند و در ضمن بیان مطالبی، به این نتیجه می‌رسند که میزان در حد تقصیر »مسیر یوم و لیلة« است و در اثبات این مطلب، به روایت »زکریا بن آدم از امام رضا)ع(« استناد می‌کنند و با بیانی که خواهد آمد، به جمع بین این روایت و دیگر روایاتی که »مسیر یوم« یا »بیاض یوم« را مطرح می‌سازند، می‌پردازند. (412) بیان نویسنده محترم در جمع بین این روایت و روایاتی که »مسیر یوم« را ملاک قرار داده‌اند، چنین است : این روایات(413) معنای عملی شبانه روز را مشخص می‌کنند و نشان می‌دهند که اگر چه اصل شبانه روز است، ولی چون در قدیم کاروان‌ها فقط در روز حرکت می‌کردند و شب به استراحت می‌پرداختند، در نتیجه عملا از آن فقط به روز تعبیر می‌شد و از این جهت، روایات دسته سوم مبین دسته دوم اند و تصریح می‌کنند که مقدار مسیر »بیاض یوم« یا »مقدار روشنایی روز« است.